از آنجایی که بیماری‌های عفونی در سراسر جهان می‌چرخند، هزینه‌های پزشکی سر به فلک می‌کشد و جریان زباله همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد، ضروری است که به دنبال منسوجات پزشکی با عملکرد محافظتی بهبود یافته، هزینه‌های کم و به حداقل رساندن اثرات زیست‌محیطی باشید.
منسوجات پزشکی شامل روپوش‌های جراحی، دستکش‌ها، پرده‌ها، ماسک‌های صورت، لباس‌ها و ملحفه‌ها هستند که بر اساس موارد استفاده می‌توانند یکبار مصرف یا قابل استفاده مجدد باشند.
انتخاب منسوجات قابل استفاده مجدد و یکبار مصرف توسط عوامل بسیاری مانند هزینه، ویژگی های حفاظتی و راحتی منسوجات، مقررات دولتی و احتمالاً تصورات اجتماعی و روانی از هر دو نوع منسوجات تعیین می شود.
این فصل در نظر دارد دیدگاهی گسترده در مورد منسوجات یکبار مصرف و قابل استفاده مجدد و همچنین پیشنهاداتی در مورد محافظت بهتر در برابر انتقال بیماری های عفونی توسط مواد نساجی ارائه دهد.
منسوجات یکبار مصرف و قابل استفاده مجدد دو نوع محبوب اما رقابتی از محصولات هستند که در مراقبت های بهداشتی و سایر زمینه ها نیاز به محافظت در برابر خطرات بیولوژیکی و شیمیایی دارند.
همه کارکنان مراقبت های بهداشتی باید هنگام تماس با بیماران از منسوجات محافظ مانند روپوش، دستکش، پارچه و ماسک برای کاهش یا جلوگیری از انتقال بیماری استفاده کنند در حالی که اغلب تصور می شود که منسوجات یکبار مصرف دارای مزایای محافظتی نسبت به منسوجات قابل استفاده مجدد هستند، آنها باید فوراً به عنوان مواد خطرناک زیستی دور ریخته شوند.
در مقابل، منسوجات محافظ قابل استفاده مجدد را می توان برای استفاده مجدد، با طول عمر بیش از 50 چرخه، استریل و شستشو داد.
با این حال، منسوجات قابل استفاده مجدد ممکن است به عنوان محافظ کمتر و زمان‌برتر برای نگهداری در نظر گرفته شوند. شست و شوی مکرر منسوجات پزشکی قابل استفاده مجدد ممکن است انرژی بیشتری مصرف کند و آب بیشتری را برای محیط زیست تولید کند.
در حال حاضر، مناقشه سیاسی بین منسوجات محافظ بهداشتی یکبار مصرف و قابل استفاده مجدد بسیار شدید است و طرفداران هر یک ادعا می کنند که مزایای اقتصادی یا محافظتی نسبت به دیگری دارند.
شکاف فعلی در مورد منسوجات پزشکی یکبار مصرف قابل استفاده مجدد به معضل بزرگتری در مورد نحوه محافظت از افراد در برابر عوامل بیولوژیکی و شیمیایی مربوط می شود.
به عنوان مثال، جراحان و دستیاران آنها از قرن نوزدهم لباس های محافظ پوشیده اند. لباس‌ها و روپوش‌ها، که ابتدا از پنبه ساخته می‌شدند، با گذشت زمان به پارچه‌های محکم‌تری تبدیل شدند که در نهایت با مواد شیمیایی دافع مایعات درمان شدند.
